قصه زندگی امام سجاد(ع)

کتاب ها

این کتاب مجموعه ای از 54 دعا و نیایش بوده که ایشان آنها را املا کرده و پسرش امام باقر(ع) و برادرش زید بن علی آنها را در دو نسخه نوشتند.

صحیفه سجادیه، مجموعه دعاهای امام و آینه‌ای است که تصویر اجتماع آن روز -به ویژه مدینه- را در آن می‌توان دید:

بیزاری از کردار و گفتار زشت مردم آن روز، روشن نمودن راه درست در پرتو تربیت دین و قرآن، پاکیزه ساختن جان ها از آلایش و... .

رساله حقوق یکی ديگر از آثار امام چهارم  است.

در این رساله حدودا 50 حق شمارش شده است.

برخی از حق های شمارش شده در این رساله عبارتند از: حق خدا، حق پدر و مادر، حق نماز، حق زبان و...

دعای سحر مشهور به دعای ابوحمزه ثمالی اثر ديگر امام است.

ایشان این دعا را  در سحرهای ماه رمضان می‌خواند و ابوحمزه ثمالی از آن حضرت نقل کرده است.

زیارت امین الله زیارتنامه‌ای است که امام سجاد هنگام زیارت مزار حضرت علی(ع) می خوانده است.

این زیارت از معتبرترین زیارات شمرده شده است که در همه جا می‌توان آن را خواند.

ازدواج

امام سجاد(ع) , اولین بار با دختر عموی خود فاطمه ام عبدالله  -دختر امام حسن مجتبی(ع)-  ازدواج کرد که حاصل آن 4 فرزند پسر بود.

سایر همسران از کنیزان ایشان بودند که نام دو نفر آنها حورا و زراره ذکر شده است.

امام , 16 فرزند داشته که در این میان 12 تن از آنها پسر و 4 تن دیگر دختر بودند.

امام باقر(ع) به عنوان اولین پسر بعد از او به امامت شیعیان رسید.

دوران امامت ایشان, مصادف با حکومت بنی امیه بوده است.

خلفای هم دوره ایشان به ترتیب یزید بن معاویه، معاویه بن یزید، عبدالله بن زبیر، مروان بن حکیم، عبدالملک بن مروان

و همچنین آخرین خلیفه این قوم، ولید بن عبدالملک بوده اند.

مهم ترین واقعه تاریخی در زمان امامت 

 مهمترین آنها,قیام مختار ثقفی است که برای خون خواهی شهدای کربلا به رهبری مختار ثقفی و با هدف انتقام جویی از بنی امیه انجام شد.

مختار که برای تثبیت موقعیت خود و انتقام از خون امام حسین(ع)  قیام کرده بود,از امام سجاد(ع) خواست به او اجازه دهد تا قیامش را با نام او آغاز کند اما ایشان نپذیرفتند.

به همین دلیل مختار سراغ عموی امام یعنی محمد حنفیه رفت و او را مهدی امت خواند.

 از آنجا دو دستگی بین مسلمانان ایجاد شد و شک در امامت امام چهارم, شروع شد.

با این حال امام بعد از موفقیت مختار, از او ابراز خشنودی کرد.

صفات

امام سجاد(ع) , بسیار پرهیزکار بود و دائما روزگارش را در حال عبادت خداوند به سر می برد،

به همین دلیل القاب سیدالساجدین و زین العابدین را به ایشان داده اند.